بررسی و مقایسه تاثیر دویدن به جلو و دویدن به عقب روی برخی آزمون های عملکردی اندام تحتانی

thesis
abstract

هدف از انجام این کارآزمایی بالینی تصادفی مقایسه تاثیر دو روش تمرینی دویدن به جلو و عقب بر روی برخی آزمونهای عملکردی مورد بررسی قرار گرفته و تایید گردد. یک نمونه 30 نفری از مردان سالم جوان به روی غیر احتمالی ساده انتخاب شده و به روش تصادفی منظم بدو گروه 15 نفری تقسیم بندی شدند. برای یک گروه به مدت 6 هفته و به تعداد سه جلسه در هفته و 15 دقیقه در هر جلسه با سرعت انتخابی دویدن به جلو (گروه ‏‎fr‎‏) و برای گروه دیگر دقیقا با همان حجم تمرین دویدن به عقب (گروه ‏‎br‎‏( انجام شد. آزمونهای عملکردی شامل رومبرگ تصحیح شده، پرش عمودی، پرش طول روی یک پا، زمان جهش متوالی روی یک پا در مسافت 6 متری، و دوی رفت و برگشت سریع بودند که در 4 مرحله در فواصل زمانی 2 هفته ای انجام و نتایج حاصله بین دو گروه توسط آزمون آماری ‏‎t‎‏ مستقل با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج حاصله نشاندهنده بهبودی معنی دار تمامی آزمونها در هر گروه و همچنین عدم وجود اختلاف معنی دار بین پیشرفت دو گروه پس از 6 هفته بودند. باستثنا این نتایج دو روش تمرینی دویدن به جلو و عقب به یک میزان در افزایش توانائی های عملکردی اندام تحتانی موثر می باشند.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

بررسی مقایسه‌ای دو روش تمرینی دویدن به جلو و دویدن به عقب روی برخی آزمونهای عملکردی اندام تحتانی

ABSTRACT The aim of this clinical trial was to compare the effects of two techniques, forward & backward runningon the functional performances of lower exterimity. These functional performances were, (i) Vertical Jump, (ii) Single leg hop, (iii) Six Meters timed Hop & (iv) Shuttle Run. In a pilot study the reliability of these tests was confirmed. A convenient sample of 30 young & health...

full text

مقایسه بین تمرینات دویدن به جلو و عقب بر روی آزمون‌های عملکردی اندام تحتانی

  M. Amoozade Khalili [1] , A.H. Hajihasani [2]     Received: 27/01/2010 Sent for Revision: 19/04/2010 Received Revised Manuscript: 14/03/2011 Accepted: 07/04/2011     Background and Objectives : Running is a basic pattern of the movement causing improvement of functional disorders of the lower limbs. The aim of this study was to determine the suitable method in running exercise (forward or bac...

full text

مقایسه بین تمرینات دویدن به جلو و عقب بر روی آزمون های عملکردی اندام تحتانی

چکیده   زمینه و هدف: دویدن، از الگوهای اساسی حرکت است که باعث بهبود اختلالات عملکردی در اندام تحتانی می گردد . هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوه مناسب در تمرین دویدن (به جلو و عقب) برای بهبود عملکرد اندام تحتانی بوده است.   مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای که در سال 1388 در سمنان انجام شد، 40 داوطلب دختر سالم با دامنه سنی 24-18 سال شرکت نمودند. هر داوطلب به صورت تصادفی در یکی از دو گروه...

full text

بررسی مقایسه ای دو روش تمرینی دویدن به جلو و دویدن به عقب روی برخی آزمونهای عملکردی اندام تحتانی

هدف از انجام این کارآزمایی بالینی تصادفی مقایسه تأثیر دو روش تمرینی دویدن به جلو و دویدن به عقب روی برخی آزمونهای عملکردی اندام تحتانی بود. در مطالعه مقدماتی، تکرارپذیری نتایج حاصله از آزمونهای عملکردی مورد بررسی قرار گرفت و تأیید شد. به همین منظور 30 مرد سالم و جوان به روش غیراحتمالی ساده انتخاب و به روش تصادفی منظم به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند. برای یک گروه به مدت 6 هفتــه (3 جلســه در هفتــ...

full text

مقایسه اثر راه رفتن و دویدن به جلو با راه رفتن و دویدن به عقب بر روی عملکرد اندام تحتانی

سابقه و هدف: هدف نهایی از توانبخشی ضایعه های ورزشی بازگشت هرچه سریعتر و بی خطر ورزشکار به سطح عملکردی قبل از ضایعه می باشد، در صورتی که برنامه درمانی فقط به افزایش قدرت، تحمل و دامنه حرکت محدود شود و به عواملی چون تعادل، چابکی، حس عمقی، هماهنگی عصبی-عضلانی تاکید نگردد، خطر آسیب مجدد و کاهش توانایی های حرکتی افزایش می یابد. تاثیر راه رفتن و دویدن به عنوان عملکرد اصلی اندام تحتانی جهت نیل به چنین...

full text

بررسی مقایسه‌ای 2 روش تمرینی دویدن به جلو و دویدن به عقب روی تعادل استاتیک

The aim of this clinical trial was to compare the effects of two techniques forward & backward running on the static balance. In a pilot study the reliability of static balance test was confirmed. A convenient sample of 30 healthy young men was selected and randomly assigned into two groups of 15. The testing period for both groups lasted about 6 weeks with 3 sessions per week each sess...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023